Vroeg uit de veren!

Tja! Eigenlijk ben je met vakantie. Maar toch vandaag is het alle hens aan dek om 01:15 uur! We gaan vandaag de Bromovulkaan bezoeken. Eerst is het twee uur rijden naar een plek waar je de vulkaan en de aangrenzende woestijnvlakte goed kan overzien. Hier wachten we op de zonsopgang. Als we aankomen is het nog pikkedonker en het is er bar koud! Gelukkig ben ik goed ingepakt. De gidsen hebben zelfs een vuurtje gestookt zodat je je toch even kan warm houden. Klokslag zes uur komt de zon achter de bergen te voorschijn en de hemel licht op als een inmense gloed van vuur. Het is een prachtig schouwspel. In jeeps rijden we naar de woestijnvlakte waar ik te voet veder zal lopen om de vulkaan te beklimmen. Een aantal medereizigers besparen het lopen door een paard te huren.

De Bromovulkaan ligt ten zuidwesten van Probolinggo en is 2329 meter hoog. De vulkaan heeft een omtrek van 40 km. De krater is 200 meter diep. Samen met andere vulkanen ligt de Bromo in een oude krater met een diameter van meer dan 11 km! Deze oude krater is de woestijnvlakte waar ik overheen loop richting de vulkaan. Deze vlakte word caldeira genoemd. Het is een flinke afstand die ik moet lopen maar in een rustig tempo. Af en toe stop ik om te genieten van de grote vlakte en de mooie omgeving. De Bromo is nog steeds een actieve vulkaan en de enorme rookwolk is goed te zien. Rondom de calderia staan meetposten van het vulkaanologisch instituut die de vulkanen continu in de gaten houden. Na een uurtje lopen sta ik aan de voet van de vulkaan. Nu nog een lange trap naar de rand van de vulkaan. Je moet het echt rustig aan doen vanwege de ijle lucht. Als je bij de rand aangekomen bent kijk je de diepte in. In grote scheuren kolken de stoomwolken omhoog en je raad het al! Je ruikt de sterke zwavellucht (rotte eieren) Vanaf de Bromo heb je een prachtig uitzicht van de omgeving. Er is geen lift of kabelbaan dus ik moet weer te voet terug lopen via de trap en de woestijn. We komen aan bij de jeeps en rijden naar een hoge berg voor het ontbijt. Nou ja ontbijt. De vliegen komen in massa's op ons eten af. Je moest oppassen dat je geen broodje vliegen zat te eten! Reisgenoot Marieke komt er achter dat ze haar fototoestel kwijt is! Er word gebeld en we krijgen te horen dat de camera in de jeep is blijven liggen. Na een lange tijd wachten zien we een jongen op een brommer aan komen rijden. Met Mariekes camera!

We rijden richting Kalibaru. Kalibaru ligt in het oosten van Java, aan de voet van de Raung vulkaan. De rit duurt twee uur dus tijd genoeg om wat slaap in te halen. We overnachten in de Kalibaru cottages. Een mooie plek waar iedereen een eigen huisje heeft. Vooral de badkamer was heel grappig. In de douche lag een stenen plantenbak gevuld met grote tropische planten. Dat is nog eens milieuvriendelijk douchen!

We stappen de bus in en rijden richting een schooltje. Daar worden we door de kinderen en de directrice ontvangen. Iedereen krijgt een bloem van palmriet opgespeld. De school heeft een eigen botanische tuin. Tuin? Zeg maar gerust een gigantisch natuurgebied. Letterlijk alles kun je er vinden. Koffiebonen, cacaobonen, bananenbomen en zelfs rijstvelden. Alles wat verbouwd word word verkocht en met de opbrengsten word de school in stand gehouden. Vooral palmsuiker word hier veel gewonnen. Een man klimt voor ons een palmboom in om onder één van de afgezaagde takken een emmer te hangen waar de suiker in stroomt. De volle emmer neemt hij mee terug. De rondleiding zit erop. We verzamelen ons op een open plek, waar stoelen in een kring staan opgesteld. Er wordt Robusta koffie van de eigen plantage geserveerd en natuurlijk thee. En er zijn drie verschillende zoete snacks. Tot slot geven een paar kinderen nog een dansvoorstelling. Daarna krijgen we nog een kroontje op ons hoofd die de kinderen voor ons gemaakt hebben. De dames krijgen een bloem in het haar. Op de terugweg stopt de bus bij een binnenmeer omgeven door plantages. Daar kijken we naar de mooie zonsondergang.

Terug in onze cottage genieten we van een heerlijke maaltijd en de bijbehorende sapjes. Daarna geniet ik van een welverdiende nachtrust. Dit in tegenstelling voor reisgenoot Judith. Haar huisje werd belaagd door een grote vliegende kever!